Terugblik op het 25-jarig bestaan van ProGuitarra

Eigenlijk bestaat ProGuitarra al 26 jaar maar vorig jaar waren we genoodzaakt het hele feest uit te stellen vanwege de coronamaatregelen. Tot kort voor 6 november bleef het erg spannend of het lustrum dit jaar wel door zou kunnen gaan maar gelukkig waren er behalve het verplichte scannen van de QR-code geen verdere hindernissen! Terugkijkend op het lustrum kunnen we het er denk ik over eens zijn dat het een leuke, geanimeerde, goed bezochte dag was en bovendien perfect georganiseerd al zeggen we het zelf…

Een video compilatie van het jubileum is hier te zien.

Vrijwel de helft van het totale ledenbestand had zich aangemeld. 43 van de 102 leden zijn daadwerkelijk gekomen en daarnaast ook nog 10 introducees. Aan de interesse van de leden voor elkaar en elkaars optredens tijdens het lustrum is duidelijk te merken hoe groot het belang van de vereniging is.

Veel lof voor alle vrijwilligers: zij hebben geruisloos en vaak op eigen initiatief allerlei taken vervuld die ervoor hebben gezorgd dat de dag voor iedereen plezierig is verlopen. De samenwerking met de Meerpaal is ook uitstekend verlopen.

Maut en Anthony hebben geweldige maaltijden voor ons bereid. Het Surinaamse eten was heerlijk en erg gevarieerd. Leuk en onverwacht waren de gitaarvormige koekjes.

Een korte samenvatting van de muziek:

Peter Constant kreeg het tijdens een repetitie van het gelegenheidsensemble in slechts 2 uur voor elkaar op een aansprekende en speelse manier 30 spelers naar een hoger muzikaal plan te brengen. Het was heel mooi om te zien hoe na enkele muzikale aanwijzingen van Peter de muziek opeens meer diepte kreeg en ging leven. Het resultaat tijdens de uitvoering ’s avonds mocht er zijn!

Het avondconcert van het Z.o.o. guitar duo met het programma ‘A New Day’ gaf een breed, inspirerend en erg mooi gespeeld overzicht van wat er aan repertoire voor 2 gitaren beschikbaar is, van barok via de late romantiek en de twintigste eeuw naar Venezuela: een mooi en leuk gepresenteerd programma!

George Reijnders gaf een erg mooie en poëtische vertolking van Villa-Lobos' 5 preludes. Hij bedankte voor het terecht grote applaus met Un Dia de Noviembre van Leo Brouwer. 

Er was een voortreffelijk optreden van Granada. Zij speelden concerto Grosso van Vivaldi.

Guitar 44 speelde een gevarieerd programma bestaande uit de mooie pavane van Maurice Ravel en daarna een selectie uit de opera Carmen van George Bizet.

Take 4 liet een gevarieerd programma horen met een bewerking voor vier gitaren van dé bourree van J.S.Bach, een pavane van Edson Lopes en drie Zuid-Amerikaanse stukken.

Het trio Kwatro-bas-gitaar was ook heel plezierig om naar te luisteren. Ludwig soleerde en werd muzikaal begeleid door Anthony en Jacques de Miranda.

Quattuor Chimique vertokte ter gelegenheid van het 250^ste (251^ste) geboortejaar van Ludwig von Beethoven het allegretto uit zijn symfonie nr. 7.

Toen de Miranda band Guantanamera begon te spelen en te zingen werd het publiek meegenomen op een reis door Midden-Amerika.

Het gitaartrio TAV nam ons mee naar de Italiaanse winter van Vivaldi, het Argentinië van Piazzolla en het Spaanse Sevilla van Albéniz. Met het slotstuk van de Canadese Guy Bergeron landden we weer veilig in de Meerpaal. 

Ook was er een optreden van het PG-ensemble dat ondanks de tegenwind van de coronatijd toch present was. Ze lieten een selectie horen uit Don Quixote scenes en Maria vertelde er het bijbehorende spannende verhaal bij.

Opvallend was dat het programma over de hele dag goed in balans was. Het liep nergens uit maar er waren ook geen hiaten en de optredens waren zonder uitzondering van hoog niveau, zeker als je bedenkt dat er voornamelijk amateurs zaten te spelen!

Op naar de 30 jaar!