2010-04-25 Marlon Talks #20
Randal Corsen Quartet meets Marlon Titre: Tribute to Julian Coco
- 7 Mei De Doelen (Rotterdam) 20:15
- 16 Mei Tropentheater (Amsterdam) 14:00
Randal Corsen en Marlon Titre brengen samen een ode aan de Curaçaose gitarist en contrabassist Julian Coco. Deze grensverleggende musicus belichaamt als geen ander de kruisbestuiving tussen de Europese en Afrikaanse muziek tot een nieuwe, Caribische muzikale realiteit. In hun eerbetoon zullen Corsen en Titre de muziek van Coco niet alleen spelen, maar ook becommentariëren, ontwikkelen en moderniseren. Daarbij maken ze gebruik van het Randal Corsen quartet, Titre als gitarist en het New European Ensemble, een kamermuziekensemble bestaande uit jonge musici, die voor dit project zal bestaan uit een strijkkwartet, rietkwartet plus dirigent.
Concertagenda
24 Apr Guitar Festival Rotterdam
Masterclasses
25 April Triangulo Concert
with Cello Octet Amsterdam, Izaline Calister
Theater de Regentes, Den Haag, 20:15
7 May Concert with Randal Corsen group
tribute to Julian Coco
De Doelen, Rotterdam, 20:15
16 May Concert with Randal Corsen group
tribute to Julian Coco
Tropentheater, Amsterdam, 14:00
27 Jun Triangulo Concert
with Cello Octet Amsterdam, Izaline Calister
Vondelparktheater, 12:30
1&2 Jul Aranjuez with the Anhaltische Philharmonie Dessau
Rodrigo: Concierto de Aranjuez. Conductor: Antony Hermus
Anhaltisches Theater Dessau, Germany
Interview met Randal Corsen
Pianist-componist-arrangeur Randal Corsen (Curaçao, 1972) wordt beschouwd als een van de belangrijkste ambassadeurs van de Antilliaanse muziek. Hij staat bekend om de eigenzinnige wijze waarop hij jazz vermengt met invloeden uit de Antilliaanse, Latijns-Amerikaanse en klassieke muziek. In 2004 ontving Randal de prestigieuze Edison Jazz Award.
Randal is geboren op Curaçao, en komt uit een familie die een prominente rol heeft vervuld bij de ontwikkeling van de Antilliaanse muziek en literatuur. In 1990 verhuist hij naar Nederland, waar hij later Cum Laude afstudeert aan het Fontys Conservatorium. Randal is docent aan de conservatoria in Utrecht, Amsterdam en Tilburg, en was gastdocent aan de conservatoria van o.a. Rotterdam, Barcelona, Colombia, Mexico.
In 2003 neemt Randal zijn eerste cd onder eigen naam op: Evolushon (A-records). Hierop werkt hij o.a. samen met de Amerikaanse saxofonist David Sanchez en de Uruguayaanse gitarist Leonardo Amuedo. Na deze Edison winnende debuut cd brengt Randal in 2005 de piano solo cd ‘Corsen plays Corsen’ (Fineline Classical) uit, met klassieke werken gecomponeerd door zijn betovergrootvader J.S. Corsen (1853-1911). Begin 2006 vertrekt Randal naar New York voor de opname van zijn cd ‘Armonia’ (AJA Records). Op deze cd werkt hij samen met internationaal bekende jazz en latin-jazz musici: saxofonist en levende legende Paquito D’Rivera, trompettist Roy Hargrove, drummer Antonio Sanchez, bassist Scott Colley en percussionist Pernell Saturnino. In 2008 duikt Randal in Nederland weer de studio in voor de opname van de cd ‘Dulsura di Korsou’ (AJA Records), een muzikale ode aan Curaçao, waarop hij samenwerkt met een aantal van zijn beste muzikale vrienden.
Randal componeerde en arrangeerde ook voor onder andere het Ricciotti Ensemble, het Nederlands Blazersensemble, Amsterdam Sinfonietta, Holland Sinfonia, Zapp Strijkkwartet, Cubop City Bigband, latin-jazz kwintet Bye-ya, en is te horen op cd’s van onder andere Tineke Postma, Monica Triga, Rosenberg trio, Manoushka Zeegelaar Breeveld en Marzio Scholten.
Kun je iets vertellen over je recente projecten?
Ik ben momenteel bezig met het componeren van een opera. Het moet de eerste Papiamentstalige opera worden. Dit is een project wat door mezzosopraan Tania Kross is geïnitieerd. Zowel Tania als ik zijn afkomstig van Curaçao, en het idee is om de invloeden van de Curaçaose muziek (en taal) te introduceren in de opera. Ik heb nooit eerder een opera gecomponeerd, en kom ook niet uit die hoek. Daarom heb ik bij het componeren een ‘coach’, en dat is de Nederlandse componist Micha Hamel, die mij van adviezen voorziet. Op dit moment kan ik niet veel meer over dit project vertellen. Het zal in ieder geval nog wel even duren voordat er iets van te zien is op podium.
Een ander recent project is de cd ‘Dulsura di Korsou’ die ik 2 jaar geleden heb opgenomen vlak voordat mijn dochter is geboren. Op deze cd heb ik een aantal folklore en populaire liedjes uit het Antilliaanse repertoire bewerkt, en uitgevoerd met mijn muzikale vrienden. Het idee voor dit project is gekomen uit het feit dat men mij regelmatig vraagt naar opnames van mijzelf met ‘traditionele’ Antilliaanse muziek. Mijn andere opnames zijn eerder onder de noemer jazz te plaatsen (al dan niet met invloeden uit Antilliaanse muziek). Ik wilde daarom graag een keer een cd opnemen met traditionele Antilliaanse muziek, maar dan op mijn manier, enigszins gemoderniseerd. Ik ben erg blij met het resultaat. Uiteindelijk hebben we de cd gepresenteerd met een concert in de grote zaal van het Concertgebouw in Amsterdam, tijdens de Robeco Zomerconcerten.
Een project waar ik momenteel erg naar uitkijk is het ‘Tribute to Julian Coco’ project met jou (Marlon Titre) op gitaar. Het idee voor dit project komt van jou zelf. Bij dit project komen alle muzikale invloeden die voor mij belangrijk zijn bij elkaar: Antilliaanse muziek, jazz en klassiek. Het lijkt me erg spannend te ervaren hoe de combinatie van mijn Latin-jazz kwartet, jouw klassiek gitaar plus de kamermusici van het New European Ensemble werkt.
Je hebt in de afgelopen jaren een eigen en herkenbare klank ontwikkeld, waarin zowel Caribische muziek als jazz een grote rol spelen. Neig je in je spel meer naar het ene of het andere?
Over het algemeen neig ik naar allebei en tegelijkertijd naar geen van beiden. In de praktijk hangt het waarschijnlijk af van de setting waarin ik speel: als ik in een ensemble speel waar overwegend jazz wordt gespeeld, dan zal je de Caribische invloeden in mijn spel minder expliciet horen, al zullen ze altijd wel aanwezig zijn. Ik werk momenteel bijvoorbeeld met een jonge Nederlandse jazzgitarist, Marzio Scholten is zijn naam, en als ik met hem speel, dan zal je in mijn spel niet zo snel de ‘Caribische pianist’ herkennen. Al zou je misschien aan mijn ritmische benadering en frasering wel kunnen horen dat ik deze achtergrond heb. Als ik zgn. Latin-jazz of Caribische jazz speel, dan streef ik wel naar een goede balans tussen de 2 stijlen. Ik denk immers dat je beide stijlen heel goed moet kennen en beheersen, om er een succesvolle fusie van te maken. Overigens, als ik Latin-jazz speel krijg ik weleens het commentaar dat ik meer naar de jazz neig dan de ‘gemiddelde Latin-jazz pianist’ (whatever that may be). Ik probeer meestal wel het conventionele te vermijden in mijn improvisaties, maar dit geldt voor zowel de jazz als de Caribische muziek.
Op je CD “Corsen plays Corsen” speel je muziek van je betovergrootvader Joseph Sickman Corsen. Hoe was het om op deze manier in je familiegeschiedenis te duiken?
Het was fascinerend, emotioneel, bijzonder, zo kan ik nog wel doorgaan. Ik ben in dat project gegroeid, en wat ik daarmee wil zeggen is dat ik steeds meer emotioneel betrokken raakte bij het project naarmate het project vorderde. Zo vond ik het erg bijzonder om in het Centraal Historisch Archief op Curaçao zijn originele partituren te bekijken, ernaar te ruiken etc. Al is hij in 1911 overleden, en zijn de meeste composities meer dan 100 jaar oud, toch komt ‘zijn wereld’ dan erg dichtbij. Het voelde alsof ik de hele geschiedenis van mijn familie herbeleefde of iets in die geest. Daarnaast had ik het gevoel dat ik erg dichtbij hem stond, terwijl ik amper iets van hem wist, en maar een paar hele oude foto’s en getekende/geschilderde portretten van hem kende. Verder werd ik ook steeds meer gegrepen door zijn muziek, zijn composities. Ik heb een aantal composities ook moeten ‘restaureren’. Er waren nl. een aantal composities waar bepaalde maten of hele pagina’s ontbraken (papier vergaat snel, vooral in het Caribisch gebied). Ik kon de stukken restaureren met het gevoel dat ik recht deed aan zijn composities, en dat ik niet veel anders heb gedaan dan wat hij had gedaan.
Hoe bereid je je mentaal en fysiek voor op een concert?
Dat hangt van het concert af. Ik speel meestal met band. Ik heb niet zo vaak solo concerten. Bij een solo concert neem ik de tijd om goed in te spelen, en wil ik voorafgaand aan het concert ook niet teveel met mensen praten. Dan wil ik me afzonderen en focussen op wat ik ga spelen. Ook als ik met mijn kwartet speel, dan zorg ik ervoor dat ik goed ingespeeld ben, en meteen bij het eerste nummer al vrijuit kan improviseren. Als je dat niet doet, dan ben je uiteindelijk pas halverwege de 1e set opgewarmd, en dat heeft invloed op je improvisaties. Ik denk wel dat de concentratie anders is dan als je gecomponeerde muziek speelt. Ik probeer mij bijvoorbeeld ‘leeg te maken’ zodat ik vrijuit kan improviseren. Maar als ik het gevoel heb dat ik fysiek nog niet 100% ben, dan kan ik mijn improvisaties daarop aanpassen. Met gecomponeerde muziek is dit toch anders, dan moet je die noten toch raken.
Je bezoekt als musicus regelmatig concerten. Wordt je wel eens zo door een concert van een andere musicus geïnspireerd dat het tot veranderingen in je eigen spel leidt?
Dat gebeurde vroeger meer dan tegenwoordig. Waarschijnlijk heeft dat met leeftijd te maken (ik ben maar 37 hoor) en ook met de frequentie waarmee ik concerten bezoek. Overigens zijn het soms ook opnames die mijn spel hebben beïnvloed. Een pianist die mij zeker heeft beïnvloed is Keith Jarrett. Ik heb hem een paar jaar geleden zien optreden met zijn trio. Andere pianisten die mij erg hebben beïnvloed zijn Gonzalo Rubalcaba, Eddie Palmieri en Herbie Hancock. Ik heb ze allemaal live zien optreden, en heb verschillende opnames van ze. Overigens word ik regelmatig geïnspireerd door musici met wie ik samen speel, en die hebben zeker ook tot veranderingen in mijn spel geleid. In de afgelopen jaren heb ik ook veel inspiratie opgedaan door de samenwerking met Bert van den Brink, mijn collega hoofdvakdocent aan het conservatorium in Utrecht, een fantastische jazzpianist. Dit heeft tot zekere hoogte ook geleid tot verandering in mijn spel.
Heb je tot slot nog een tip of advies voor lezers?
Voor zowel de musici als muziekliefhebbers: ‘be open minded’, en verleg je grenzen. Neem geen genoegen met alleen wat vertrouwd voelt. Er zou weleens een wereld voor je open kunnen gaan als je het onbekende opzoekt…
Randal, bedankt voor het interview!
Marlon Titre is een van Neêrlands vooraanstaande jonge musici. Als winnaar van het prestigieuze Pittaluga gitaarconcours geeft hij concerten over de hele wereld, componeert, geeft les en schrijft/publiceert zijn eigen e-zine. Hij is te bereiken op +491771340801 , +491771340801 of per e-mail op Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Marlon Talks is een maandelijkse e-mail uitgegeven door Marlon Titre . Het bereikt meer dan 800 lezers in Europa, Noord- en Zuid Amerika, het Caribisch gebied, Azië, Afrika en Australië. Copyright, 2010
