2011-01-01 Marlon Talks #24
Internationaal Kamermuziek Festival Utrecht
Het Kamermuziek Festival in Utrecht komt er weer aan! Artistiek leider Janine Jansen tovert de Utrechtse binnenstad van 26 t/m 30 december om tot een waar muziekfeest.
Op 30 december speel ik samen met violiste Frederieke Saeijs op het festival. Aanvang 17:00 in Grand Hotel Karel V in Utrecht.
Ter aankondiging spelen we op 26 december bovendien in de Spiegelzaal van het Concertgebouw in het radioprogramma Spiegelzaal.
Festival Winternachten
Op zaterdag 22 januari komen het Randal Corsen Quartet, het New European Ensemble o.l.v Christian Karlsen en ik weer bij elkaar om het “Tribute to Julian Coco” concert te geven. Ditmaal op Festival Winternachten in Den Haag, aanvang 22:00.
Op Youtube is sinds kort een documentaire over Julian Coco uit de jaren zestig te vinden:
Agenda
Zo 26 Dec Optreden van duo Duo Titre-Saeijs in het Radioprogramma “Spiegelzaal”
Spiegelzaal, Concertgebouw, 10:00
Do 30 Dec Concert van het Duo Titre-Saeijs
Internationaal Kamermuziek Festival Utrecht
Grand Hotel Karel V, 15:00
Za 22 Jan Marlon Titre meets Randal Corsen
Tribute to Julian Coco, met: Randal Corsen Group,
New European Ensemble.
Festival Winternachten Den Haag, Theater aan het Spui.
Kleine Zaal Theater, aanvang 22:00
Zo 23 Jan Optreden in Radioprogramma OVT
Live optreden in OVT (VPRO), tussen 10:00-12:00
“Als dirigent ben je altijd met 100 dingen bezig”
Interview met dirigent Antony Hermus
Antony Hermus (1973) wordt door pers en collega’s gezien als »een van meest belovende Nederlandse dirigeertalenten van de afgelopen jaren«. In 2003 werd hij op 29-jarige leeftijd benoemd tot Generalmusikdirektor van de Duitse Stad Hagen, daar kon hij als muzikaal directeur van het operahuis en chefdirigent van het Philharmonisch Orchester Hagen een groot en gevarieerd repertoire opbouwen van ca. 50 opera’s en meer dan 200 symfonische werken. De afgelopen seizoenen dirigeerde Antony Hermus, orkesten in binnen- en buitenland, waaronder het Brabants, Gelders en Limburgs Symfonie Orkest, de Nürnberger, Niederrheinische en de Bochumer Symphoniker, de Philharmonische Orkesten in Duisburg, Herford, Magdeburg, Jena, Freiburg, Kiel, Rostock, Bremerhaven en Osnabrück, het Orchestre de Bretagne, Orchestre de l'opéra de Rouen, Ensemble Orchestral de Paris en het RTE-National Symphony Orchestra of Ireland. In augustus 2008 maakte hij zijn succesvol Azie-debuut bij het Taipei Symphony Orchestra en het Chimei Philharmonic Orchestra.
In de Kritikerumfrage van alle operahuizen in Nordrheinwestfalen 2007 en 2008, georganiseerd door het vakblad »Theater Pur« werd Antony veelvuldig genomineerd, en onderscheiden met een tweede plaats. Ook door de Duitse krant »Die Welt« werd Antony genomineerd als beste dirigent van het afgelopen seizoen.
Voor de komende seizoenen staan naast nieuwe uitnodigingen bij de bovengenoemde orkesten gastdirecties geplant bij o. a. het WDR Rundfunkorchester Keulen, Holland Symfonia en het Noord Nederlands Orkest. In februari 2010 zal Antony zijn concertdebuut maken bij het Orchestre de l’Opéra National in het Parijse Palais Garnier. Vanaf augustus 2009 is Antony Generalmusikdirektor van het Anhaltischen Theater Dessau en Chefdirigent van de Anhaltische Philharmonie.
Antony, kun je wat vertellen over je recente projecten?
Als dirigent ben je altijd met 100 dingen tegelijk bezig!... Dirigeren, organiseren, voorbereiden, planning enzovoort. Ik heb nu een fraaie basis voor een goede tijdsverdeling gevonden: voor de helft van het seizoen ben ik werkzaam als Generalmusikdirektor in Dessau aan het Anhaltisches Theater, een operahuis met een eigen solistenensemble, een eigen koor en ballet, en een eigen orkest van 84 muzikanten. En in de andere helft van de tijd doe ik gastdirecties bij vele orkesten in Europa, vooral in Duitsland, Frankrijk, Ierland en af en toe ook in Nederland. Ik verdeel mijn tijd ook tamelijk consequent tussen opera en symfonieconcerten. Mijn laatste opera die ik in Dessau heb ingestudeerd was Puccinis Turandot, aan het begin van dit seizoen, en dat was echt fantastisch om te doen: wat een ongelooflijke muziek!!! Het laatste symfonieconcert in Dessau was een concert met als thema „Planeten“, waarbij we o.a. the Planets van Gustav Holst gespeeld hebben, plus een slagwerkconcert „Cosmodromion“ van de Duitse hedendaagse componist Christian Jost. Ik kom nu net terug van een project met het conservatoriumorkest van Parijs, en heb dit seizoen al gastdirecties gedaan bij de Neue Philharmonie Westfalen, het Sinfonieorchester Osnabrück, het Taipei Symphony Orchestra in Taiwan en de Nordwestdeutsche Philharmonie Herford. Bij het laatste orkest heb ik ook nog een week opnames gemaakt van de Nederlandse componist Johan Wagenaar. Al met al dus behoorlijk veel en gevarieerd, en ik verveel me dan ook geen moment! Maar muziek maken is dan ook gewoon zo leuk!
Hoe en wanneer is je enthousiasme voor het dirigeervak ontstaan?
Ik heb gestudeerd aan het Fontys-conservatorium in Tilburg en heb daar allereerst mijn Uitvoerend Musicus diploma Piano behaald. Omdat ik altijd waanzinnig geïnteresseerd ben geweest in symfonische muziek en orkesten heb ik op een gegeven moment op de deur geklopt van Jac. van Steen, de leraar orkestdirectie. Hij heeft me in zijn klas opgenomen, en ik heb van hem ongelooflijk veel geleerd. In diezelfde tijd heb ik op de Universiteit van Tilburg, waar ik ook studeerde, een studentenorkest opgericht, en heb ik gemerkt, dat ik het ontzettend leuk vind om met groepen te werken, en een ensemble zover te krijgen dat ze boven zichzelf uitstijgen! Jac heeft me op een gegeven moment op stage gestuurd naar Duitsland, en daar kwam ik in Hagen terecht. De Generalmusikdirektor was daar Georg Fritzsch, en van hem heb ik ook ontzettend veel geleerd! Na 5 jaar als repetitor, Studienleiter (een soort hoofd-repetitor) en 1e Kapellmeister te hebben gewerkt, ging Georg naar een ander operahuis, en werd mij gevraagd of ik chefdirigent wilde worden. Dat heb ik uiteindelijk gedaan, en in Hagen heb ik ongelooflijk veel kunnen leren - en heb ik gemerkt, dat dit echt mijn ding is!
Naast directie studeerde je ook piano aan het conservatorium in Tilburg. Wat is het belangrijkste verschil tussen het zelf spelen en het overdragen van je muzikale ideeën als dirigent?
Als pianist bespeel je een fysiek instrument, namelijk die „doos“ met 88 toetsen. Als dirigent is je instrument het orkest, en bespeel je vooral mensen, die je moet inspireren en moet uitnodigen het beste van zichzelf te geven. Beide is fantastisch om te doen!... Er zijn natuurlijk grote verschillen. Als pianist kun je vele uren per dag studeren aan je instrument, als dirigent kun je weliswaar veel studeren, maar vooral aan je bureau: je echte instrument, het orkest staat meestal slechts een zeer beperkte tijd ter beschikking! Als dirigent ben je erg afhankelijk van de mensen in het orkest om je ideeën te realiseren en het voor elkaar te krijgen dat de muziek zo klinkt als jij in je hoofd hebt. Als pianist ben je natuurlijk ook afhankelijk van de kwaliteit van je instrument, maar desalniettemin is het contact met de muziek veel directer. Ik ben blij dat ik beide mag doen, zoals gezegd: beide is fantastisch om te doen, en ik zou niet zonder de een of de ander kunnen!
Je dirigeert tegenwoordig orkesten over de hele wereld. Merk je culturele verschillen tussen orkesten?
Jazeker! In Taiwan, waar ik van de zomer was, hadden de orkestleden individueel technisch gezien een enorm hoog niveau. Maar het was erg moeilijk daar een functionerend orkest van te maken, iedereen was erg op zichzelf en op de virtuositeit gericht, en nauwelijks op de andere muzikanten! In Duitsland repeteert men over het algemeen graag en veel, en men kan daardoor een diepe laag in de partituur bereiken. In de Angelsaksische landen is de repetitietijd over het algemeen erg beperkt, maar men leest fantastisch van blad en komt over het algemeen zeer goed voorbereid. In Frankrijk gaat het er meestal een beetje losjes aan toe, maar aan het einde van de rit wordt er meestal een geweldig concert neergezet!
Heb je favoriet repertoire?
Nee, niet echt. Ik heb zoveel componisten die ik fantastisch vind! In de opera natuurlijk Wagner, Strauss, Puccini, Verdi, Mozart, enz. In de symfonische wereld heb ik eigenlijk altijd een „tik“ – het stuk waar ik op dat moment aan werk vind ik vaak het mooiste dat er bestaat! Ik dirigeer dan ook nagenoeg alles, tenminste als ik het goede muziek vind – van barok tot hedendaags. Ik vind mezelf nog veel te jong om me te specialiseren!
Hoe bereid je je mentaal en fysiek voor op een concert?
Ik heb meestal een vaste routine voor een concert of voorstelling. ‚s Ochtends repeteer ik meestal, ‚s middags eet ik wat, en slaap altijd een klein uurtje. Daarna begin ik met het nog eens doorkijken van de partituur, want die moet je „warm“ houden! Ik loop altijd een half uurtje van tevoren even over het toneel, om even de sfeer te voelen en even een praatje te maken met de al aanwezige musici. Een kwartier van tevoren kleed ik me om, in rokkostuum of in mijn zwarte Chinese pak, en daarna mediteer ik nog een paar minuten om zo dicht mogelijk bij mezelf te komen. En dan heb ik alles gedaan wat ik kan, dan moet het gewoon lukken!
Heb je nog een tip of advies voor lezers?
Zoals Richard Wagner al zei: “Music is the language of passion“! Houd van de muziek, en geniet er vooral van! Muziek is iets eenmaligs, en kan heel veel voor mensen betekenen! Het is een voorrecht het beroep van muzikant te mogen uitoefenen, en wij muzikanten moeten bij een concert niet rusten voor we tenminste één persoon uit het publiek met natte ogen de nacht in hebben gestuurd!
Antony, bedankt voor het interview!
Marlon’s Gitaartip
Leerlingen vragen me weleens hoe ze hun gitaarspel dynamischer kunnen maken. Voor een gitarist is het spelen met
afwisselingen in dynamiek een van de grootste uitdagingen. Vergeleken met veel andere instrumenten heeft de gitaar niet hetzelfde dynamische bereik… maar wel meer dan genoeg om een geweldige muzikale uitvoering neer te zetten.
- Stel jezelf als doel de dynamiek in je vingertoppen te hebben. Daarmee bedoel ik dat je tijdens het spelen kleine expressieve verschillen aan kunt brengen. De ene keer duw je iets dieper in de snaar dan anders, waardoor een dynamisch reliëf ontstaat. Zo creëer je een onbewuste aanslagintelligentie in je vingers: je beslist voortaan met je vingers wat er dynamisch gebeurt, in plaats van dat je het eerst moet uitdenken.
- Wees niet te laat met het introduceren van dynamiek in je spel. Geef kleur aan je muziek door de expressiviteit in een vroeg stadium van studie aan te brengen. Zo raak je al snel vertrouwd met de dynamische contouren van het stuk. Zodra je boven de technische uitdagingen van het werk uitstijgt kun je de relatie met de muziek nog verder verdiepen.
- Laat je niet afleiden door het vingerwerk. Veel mensen vergeten hun muzikale ideeën en ambities op het moment dat de muziek lastig te spelen wordt.
Ik wens je een vrolijk Kerstfeest en een fantastisch 2011!
